30 Temmuz 2012 Pazartesi

Galatasaray'la Uğraşmak Senin Neyine?

Fenerbahçe Kulübü’nün bugün yapmış olduğu cevabi açıklamanın soruşturma sürecinde de çok defa tanık olduğumuz gibi “mesnetsiz ithamlarla başkasını karalayarak kendini kurtarma” çaresizliğinin bir ifadesi olduğu açıktır. 

Camialar arasındaki ilişkilerin daha fazla yıpranmaması için ayrıntıya girme gereğini görmediğimizi ve konunun bizim açımızdan kapanmış olduğunu belirtiriz.

28 Temmuz 2012 Cumartesi

Şereftir Seni Sevmek


Galatasaray sevgisi o kadar büyüktür ki ''Ya Galatasaray Ya Ben?'' sorusuna ''Galatasaray, hiç olmazsa o daha vefalı'' yanıtını vermektir. Galatasaray sevgisi o kadar büyüktür ki ''Avrupa'da sokaklara, Milano'da banklara, Kopenhag'ta tarihe'' yazmaktır adını. Çoğu kişiye saçma da gelse ''Galatasaray Aşktır'' demektir bazen milyonları karşına alırcasına veya canlı yayında ''Seni Sevmeyen Ölsün!'' diye bağırmak ezeli rakibinin sahasına bayrak dikip kupa kaldırmaktır. Kısacası;

Şereftir Seni Sevmek! 

27 Temmuz 2012 Cuma

Neden Galatasaray?

Bu soruyu çoğu farklı takım taraftarından duymuşsunuzdur. Elbette küçüklükten bir yönlendirme vardır ama aklımız erdiğinde vazgeçebilirdik, Peki niye vazgeçmedik? Kimimiz renklerine, kimimiz bir futbolcusuna, kimimiz armasına, kimimiz taraftarına aşık olmuştur bu takımın, bu takım öyle birşeydir ki Metin Oktay'ın dediği gibi ''Galatasaray'lılık Bir Din Bir Mezhep Gibi Yerleşmiş Köklü Bir İnançtır'' kolay kolay vazgeçilmez, inkar edilmez. Peki neden Galatasaray? UEFA kupasını kazanan İLK ve TEK Türk takımı - (1 kez) Avrupa Şampiyonu olan İLK ve TEK Türk takımı Süper kupa kazanan İLK ve TEK Türk takımı - (1 kez) İnternet Sitesine sahip İLK Türk takımı İspanyolları deplasmanda yenen İLK Türk takımı. İspanyolları eleyen İLK Türk takımı. Bir sezonda 2 İtalyan takımını eleyen İLK Türk takımı (Milan-Bologna) Bir sezonda 2 İngiliz takımını eleyen İLK Türk takımı (Leeds-Arsenal) Avrupa maçlarında galibiyeti, mağlubiyetinden çok TEK Türk Takımı Türkiye 1. Ligi'ni namağlup bitiren İLK takım (1985-86) Türkiye 1.Ligi'nde 3 Yıldıza ulaşan İLK takım 3 Temmuz 2011'den bu yana süren şike soruşturmasında adı çıkmayan takımlardan geliyor. ŞİKESİZ, LEKESİZ, TERTEMİZ, 18! Ve ayrıca Türkiye'ye şikeyi siz öğrettiniz diyenler, madem öyle Biz Türkiye'ye Avrupa'yı fethetmeyi de öğrettik onu niye kapmadınız?

26 Temmuz 2012 Perşembe

12 Mayıs 2012

O gün herkeste ayrı bir heyecan vardı. Herkesin eli ayağı birbirine dolaşıyor, totemler yapılıyor, iddialara giriliyor ve maçtan önce herkes hazırlıklarını tamamlamıştı. Belkide bir daha öyle bir maçı hayatınız boyunca göremeyecektiniz. Saat 19'da herkesin nefesini tutacağı maç başlamadan konuşulmaya başlamıştı. Bize 2 skorda yararken fenerbahçeye sadece galibiyet yetiyordu. Maçtan önce Fatih Terim'in cezası da kaldırılınca herkes derin bir oh çekti. Maç saati yaklaşmaya başladıkça stres katsayısı da git gide artıyordu. O sırada Özmerkez önünde büyük bir kalabalık şampiyonluğa inanmış bir taraftar vardı. Sesimiz kısılıncaya, ses tellerine resmen garezi varmış gibi bağıran bir taraftar grubu... Bayraklar, Flamalar, Atkılar, Formalar vb. her yer sarı kırmızıydı. Maç saati geldiğinde ise sokakta kimseler kalmamış herkes kafelere, kıraathanelere, evlere çekilmiş şanslı(?) bir kesimde Kadıköy'de maçı canlı olarak izliyordu. Cüneyt Çakır düdüğünü çaldı ve maç başladı. Eğer Galatasaray berabere kalır veya yenerse ezeli rakibi Fenerbahçe'nin sahasında kupa kaldıracak ve adı tarihe bir kez daha geçecekti. Maçın 83.dakikasına kadar seyrettim. Daha sonrasını balkonda dua ederek geçirdim. Artık dışarıdan şampiyon sesleri gelmeye başladı ve o zaman her yerde bir sevinç çığlığı kapladı. GALATASARAY 2011-2012 Sezonu ŞAMPİYONU! O an neler hissettiğimizi çoğumuz bile bilmiyordur ondan eminim. Sözlerin, cümlelerin, kelimelerin düğümlendiği andı o an. Ve ardından herkes sokaklara çıktı, her yer tekrardan sarı-kırmızı'ya boyandı ve şunu bir kez daha anladım ki Galatasaraylı olmak ayrıcalıktır her kula nasip olmaz!

Nevizade Geceleri

giden her sevgilini ardından, hep biz olduk el sallayan, haykırsak duyarlar mı sesimizi, hangi sevdadan galip çıktık ki. yürüyoruz sesiz ve kederli, nevizade geceleri, inletiyoruz her çıkışında, istiklal caddesini. boşuna çekilmedi bunca çile, içiyoruz gündüz gece, haykırdık duymadı ama hiçkimse, peşindeyiz heryerde. zaten aşklar hep yalan dolan, sonu hep acı hüsran, bize her sevdadan geriye kalan, sadece Galatasaray!